Week 1
In de eerste week kregen we drie verschillende trainingen. Een dag SQL, een dag stijlflexibel communiceren en drie dagen TMap. De week vloog voorbij! Super interessant, maar tegelijkertijd ook pittig. Vooral die drie theoretisch dagen TMap die afgesloten werden met een examen. Het was uitdagend om zoveel nieuwe kennis in zo’n korte tijd tot ons te nemen. Gelukkig hielpen we elkaar er doorheen en binnen enkele dagen hadden we al onze eigen inside grapjes én ons eerste certificaat in the pocket. Naast de inhoud was er op woensdagmiddag een spontane borrel met alle managers. Gewoon voor de gezelligheid. Ik klaag niet ;-).
Week 2
Deze week lag de focus vooral op de soft skills en inzicht krijgen in het werkveld. Gesprekken met oud-trainees en presentaties van ervaren collega’s zorgden ervoor dat we een steeds beter beeld kregen van wat we straks kunnen verwachten. En de training testautomatisering die deze week op de planning stond, droeg goed bij aan onze voorbereiding daarop.
Deze week was ook onze eerste maandmeeting. Dit is een samenkomst van alle medewerkers op kantoor, die verwarrend genoeg niet elke maand georganiseerd wordt ;-). Op deze avond krijgen we inzicht in het reilen en zeilen van Bartosz, nieuwe medewerkers worden voorgesteld, collega’s vertellen waar zij zich mee bezig houden en de bedrijfsresultaten worden gepresenteerd. Fijn om te zien dat Bartosz zo’n transparant bedrijf is. Die avond heb ik veel nieuwe collega’s leren kennen en nieuwe dingen geleerd over het vak software testen.
Week 3
Waar afgelopen trainingen allemaal plaatsvonden op kantoor in Den Haag, was het deze week tijd om het kantoor in Veenendaal onveilig te maken. Dit betekende veel extra reistijd. Bovendien vroegen de trainingen Scrum en Python ook veel energie van ons. De scrumtraining duurde drie dagen en werd afgesloten met een examen. Iedereen heeft het gehaald!
Gelukkig werden we op kantoor – zowel in Veenendaal als in Den Haag – enorm verwend. De lunch werd verzorgd, er was gedurende de dag genoeg toegang tot fruit en snacks, en op sommige dagen was er zelfs verse muntthee. En dan was er nog een bijzondere ‘beloning’ aan het eind van deze week: het medewerkersweekend naar Lissabon! Dit tripje stond twee jaar geleden al gepland, maar is door corona uitgesteld. Wat een geluk voor ons ;-). Drie dagen lang een volledig verzorgd programma in het zonnetje van Portugal. Met een fietstour, jeepsafari en fancy drankjes op een rooftopbar. Voor iemand die gewend is in het onderwijs te werken, een ware cultuurshock. Mijn doel was om zoveel mogelijk nieuwe collega’s te leren kennen. Nu heb ik niet alle 110 collega’s gesproken, maar ik ben wel een heel eind gekomen. Zonder problemen schoof ik aan bij een tafel van (toen nog) wildvreemden en binnen een paar minuten voelde het alsof ik ze al jaren kende.
Week 4
In de nacht van maandag op dinsdag vlogen we terug naar Amsterdam. Om 2.00 uur ‘s nachts landde ons vliegtuig op Schiphol en om 10:30 uur begon onze volgende training ;-). Op het verder lege kantoor in Den Haag speelt de muziek luid uit de speakers van de laptop “Celebrate good times, come on!”. Onze trainer die dag, manager Kamiel, die waarschijnlijk ook last had van een veel te korte nacht, paradeert vrolijk door het kantoor. Het is lastig om daar niet in mee te gaan. En zo zitten we de hele dag, met iets meer koppen koffie dan normaal, vrolijk met elkaar te oefenen hoe je het beste een intakegesprek kunt voeren.
De rest van de week volgden we de trainingen GIT, CI/CD, QIT en Azure. Maar bovenal was deze week het eerste deel van de training testontwerp technieken. Door onze collega en tevens heldin Linda, werden we uitgedaagd om veel verschillende testontwerp technieken al proberend te ontdekken. Het oefenen van het toepassen van de theoretische materie was een geweldige manier om ons alvast voor te bereiden op dat wat komen gaat. Want enkele dagen later startte het bijna-echte werk; de praktijkcasus.
Week 5
De laatste week trainingen begon met twee dagen Robot Framework. Dit is een testautomatiseringstool (framework) waarin we onze automatische testen kunnen schrijven. In plaats van zelf heel vaak een knop testen door het aan te klikken, schreven we een programma die dit automatisch voor ons doet. Omdat Robot Framework draait op Python, sloot het heel mooi aan bij de cursus van enkele weken terug. De andere dagen bestonden uit presentaties van collega’s, zij vertelden over het werkveld, de laatste keer testontwerp technieken en natuurlijk de uitleg voor de casus. We kwamen erachter dat we een fictieve website moesten gaan testen voor alle Bartosz merchandise. We kregen een omschrijving van het project, en moesten ons cv en een motivatiebrief sturen. Zo eindigde de fase van trainingen en startte de praktijk.
Week 6 en 7
De eerste week casus begon met een sollicitatiegesprek met manager Rein, onze ‘product owner’. Hoe verrassend: we werden allemaal aangenomen ;-). Vervolgens hebben we samen met de product owner en Scrummaster, collega Edward, onze eerste planning gemaakt. Het was een lijstje met dingen die getest moesten worden en wij mochten bedenken hoe of wat. Daarna werden we aan ons lot overgelaten. Als ik zeg dat het chaos was, is dat een understatement. Negen van de tien keer hadden we geen idee waar we mee bezig waren of waar we naartoe werkten. In deze week mochten meerdere trainees op intake bij een klant, wat zorgde voor nog meer zenuwen. Maar zorgde dit ervoor dat we het er slecht van afbrachten? Absoluut niet. Elke docent weet dat je niets leert van alles in één keer perfect doen. De ruimte voor verbetering lag uitgestippeld en we konden deze dan ook zonder problemen benutten in de volgende sprint.
In de tweede week verliep de casus een stuk soepeler. We wisten waar we om duidelijkheid moesten vragen, welke collega’s we konden benaderen voor vraagstukken en wat het einddoel was. De laatste vrijdag mochten we ons eindproduct presenteren aan alle managers, mentoren en collega’s die op kantoor aanwezig waren die dag. Het was een hele bevalling maar daarna stond ons nog maar een ding te doen; borrelen om te vieren dat het erop zat.
“Werk is net als autorijden; je leert het meest als je kilometers maakt.”
Week 8, 9 en 10
Tijdens de casus-weken had ik al een intake bij een klant. Samen met twee andere trainees werd ik door manager Rein voorgesteld bij Vergeer. Deze kaasfabriek in Bodegraven is volledig geautomatiseerd en heeft dus een stevig IT-team nodig om alles draaiende te houden. Onder begeleiding van Rein hebben we ons ingelezen en voorbereid op het intakegesprek. Op locatie kregen we een rondleiding door de fabriek en zagen we hoe alle systemen in praktijk op elkaar aansloten. Daarna hadden we een gesprek met de product owner van het project. In dit gesprek hebben we het gehad over het team, het bedrijf en de specifieke taken. Na het gesprek was het afwachten, want we wisten dat niet alle drie de solliciterende trainees zouden worden aangenomen. Enkele dagen later kwam daar het verlossende nieuws; samen met mede trainee Lucas mocht ik gaan starten.
De eerste weken bij Vergeer stonden in het teken van inwerken. De eindeloze nieuwe termen en afkortingen vliegen je om de oren en in mijn notitieboek hield ik bij hoe alle verschillende functies van het systeem in elkaar steken. Werk is wat dat betreft net als autorijden; je leert het meest als je kilometers maakt. Inmiddels werk ik een aantal weken bij Vergeer en kan ik een groot deel van de taken zelfstandig uitvoeren. Gelukkig verlies ik de connectie met Bartosz niet. Zo organiseerde Bartosz op vrijdag een spelletjesavond op kantoor in Den Haag. Nadat ik op kantoor gewerkt had aan de verschillende projecten voor Vergeer, klapte ik de laptop rond 17.30 uur dicht om te genieten van een avond pizza en spelletjes met Bartosz collega’s.
Spijt van mijn overstap?
Ik heb mijn draai aardig gevonden. Zowel bij Bartosz, als binnen het team en bij de klant. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik geniet. Onlangs sprak ik enkele oud-collega docenten die op dat moment een schoolvakantie hadden. Zij vroegen me of ik het onderwijs niet miste, of het niet zwaar is nu ik minder vakanties heb. Dat was voor mij het moment dat ik me besefte dat ik voor het eerst in jaren niet enorm uitgeput ben dat ik een vakantie nódig heb. Ik heb nu werk dat me geen energie kost, maar juist energie geeft. Ik kon dan ook niet anders dan met een grote glimlach antwoorden “nee, geen seconde spijt”.
Wil je meer weten over het traineeship of mijn persoonlijke ervaringen met Bartosz? Stuur me gerust een berichtje.