"Ik ben trots op het feit dat onze cultuur de afgelopen 9 jaar niet veranderd is, we zijn nog steeds plat georganiseerd en weten elkaar te vinden"
Hoe heb je de eerste maanden als directeur ervaren?
De eerste maanden heb ik als best hectisch ervaren. Mijn opvolger in het MT was nog niet aan boord, waardoor ik ook nog voor een groot deel mijn oude werkzaamheden er bij moest doen. Daarnaast komen er natuurlijk een hoop nieuwe dingen op je af. Maar bovenal heb ik er een extra energie-impuls van gekregen. Vooral omdat we de eerste maanden ook druk zijn geweest met de realisatie van de nieuwe website. Samen met een groot aantal Bartoszians nadenken over de inrichting, de content en natuurlijk ook het testen van de site. Maar ook de lancering van Bartosz Labsz, bovenop het pallet aan trainingen en leergangen, waarin we middels Agile kort cyclisch nieuwe producten en diensten gaan ontwikkelen. Niets is mooier dan merken wanneer je ergens focus op legt en er gezamenlijk ook energie insteekt het gaat ‘zoemen’ waardoor Bartosz in de ‘flow’ blijft. Want we waren en zijn een succesvol bedrijf, dus de lat ligt hoog om dit op dit niveau te houden.
Wat is jouw visie en strategie?
Het bestaansrecht van Bartosz, de reden waarom we doen wat we doen, is dat we samen mensen, bedrijven en systemen kwalitatief beter willen maken. Dat is waar onze 135 medewerkers samen met onze klanten elke dag gepassioneerd aan werken. Dit doen we als kennis-, inspiratie- en groeiplatform door onze mensen te stimuleren met trainingen, goede arbeidsvoorwaarden en veel vrijheid, zodat ze excellente prestaties kunnen leveren. Maar ook met persoonlijke aandacht voor onze klanten. We zetten in op langetermijnrelaties en optimale tevredenheid. Daarom weten we altijd wat er bij klanten speelt. En zijn we tegelijkertijd niet bang om ze uit hun comfortzone te halen en samen buiten de gebaande paden te treden voor resultaten die elke verwachting overtreffen. De medewerkers vormen de drijvende kracht achter Bartosz. We lopen daarom voorop in trainen en opleiden, kennen een horizontale organisatiestructuur en hechten veel waarde aan een inspirerende interne cultuur vanuit de ‘work hard, play hard’ mentaliteit. Hierin is de afgelopen negen jaar eigenlijk niets veranderd. Dus wat dat betreft zet ik de visie en strategie van mijn voorganger Roel voort. En dit is eigenlijk ook niet verwonderlijk, de visie en strategie hangt binnen Bartosz namelijk niet aan een persoon, het is een breed gedragen beeld. Waar ik eerder als manager natuurlijk ook aan bijgedragen heb. Wel ben ik uiteraard een ander persoon, waardoor de spreekwoordelijke ‘puntjes op de i’ wellicht net iets anders komen te liggen. Maar dan heb je het echt over kleine nuances en wellicht de wijze waarop de bestaande strategie geïmplementeerd wordt.
Waar ben je het meest trots op?
Als directeur van Bartosz, en eigenlijk verwacht ik dat iedere Bartoszian dit zo ervaart, ben ik het meest trots op het mooie bedrijf dat we met zijn allen gebouwd hebben. In negen jaar tijd is het ons gelukt om een topspeler in de markt te worden, met een mooi en groot portfolio van aansprekende opdrachtgevers en nog belangrijker een groot aantal top testspecialisten. Vakmannen en –vrouwen die meekunnen met de laatste ontwikkelingen binnen hun vakgebied. Die uitdagende en complexe opdrachten uitvoeren en deze kennis actief delen met hun collega’s. En ondanks het feit dat we er met zijn allen hard aan moeten trekken, toch ook tijd vrij maken om leuke dingen met elkaar te doen. Ervaringen en herinneringen op te bouwen, niet alleen met onze directe collega’s, maar ook met hun partners en/of gezinnen. En dat onze cultuur de afgelopen 9 jaar niet veranderd is, wij nog steeds plat georganiseerd zijn en elkaar weten te vinden.
Wat zie je als de grootste uitdaging bij Bartosz?
Als grootste uitdaging voor niet alleen Bartosz, maar eigenlijk iedereen die actief is binnen het testvak, zie ik de transitie van het vakgebied. Multidisciplinaire teams hebben de testwereld de afgelopen jaren veranderd. In deze context spelen klassieke methodes als TMap en ISTQB steeds minder een rol. De tester als controleur bestaat dan niet meer en de werkzaamheden komen steeds meer op een terrein te liggen dat we eerder niet herkenden als dat van een tester. Mijn uitdaging ligt in het bekwamen van alle Bartoszians in de domeinen Testautomatisering, Quality Infected Teams en Exploratory Testing. Zodat iedereen niet alleen vandaag, maar ook morgen excelleert in ons mooi testvakgebied. Daarbij ben ik ervan overtuigd dat de organisatie die deze transitie goed doormaakt ook bestaansrecht heeft in de nabije toekomst.
Hoe zie jij Bartosz over 5 jaar?
Dat is eigenlijk best een lastige vraag, zeker omdat ik de glazen bol op mijn tafel mis…Maar eigenlijk denk, hoop en verwacht ik dat het bedrijf wat cultuur en manier van werken betreft niet wezenlijk anders is. Nog steeds een organisatie met uitstekende specialisten op het gebied van testen. Wellicht dat deze specialisten naast testen ook nog een ander aanpalend vakgebied of specialisme beheersen. Zo is iedere Bartoszian gemiddeld een stuk technischer geworden, draait hij of zij zijn of haar hand niet om voor een stuk Javascript, C# of Java code. Maar wellicht dat een uitstapje naar de Ops of Requirements kant ook tot de mogelijkheden behoort. Daarnaast zijn we dan nog steeds actief bij mooie opdrachtgevers, hebben we een sterk eigen en open cultuur, maar geldt vooral nog het credo: ‘Work hard, play hard!’
Je bent vader van 2 kleine kinderen, hoe combineer je werk en privé?
Dit is wellicht het meest lastig aan mijn baan. Het vereist veel flexibiliteit, ook in de avonduren. Maar om alles te kunnen plooien ben ik zeer dankbaar voor de flexibiliteit van Inge. Alhoewel zij zelf ook een drukke baan heeft, weet ze het altijd toch goed georganiseerd te krijgen dat Olivier en Julius de zorg en aandacht krijgen die ze verdienen. Dat geldt ook voor de logistieke uitdagingen die feestjes, sporten en spelen bij vriendjes met zich meebrengen. Ook zijn onze (schoon)ouders gelukkig in staat en enthousiast om onze kinderen op te vangen na school en/of tijdens vakanties. Zelf breng ik mijn oudste zoon iedere dinsdagochtend naar school en ik besteed in de weekenden extra veel aandacht aan hen. Hiermee probeer ik mijn afwezigheid door de week ietwat te compenseren. Dit betekent echter wel dat andere tijdrovende hobby’s die ik eerder in het weekend had, bijvoorbeeld golf en bezoekjes aan de sportschool, op een lager pitje zijn komen te staan.