In de meest succesvolle agile teams waar ik mee werkte stonden de neuzen dezelfde kant op. We hadden niet alleen een doel voor ogen, maar ook het vertrouwen dat de manier van werken die we voor onszelf uitgedokterd hadden ons in staat zou stellen om dat doel te bereiken. We wisten wat onze klant wilde, soms beter dan de klant dat zelf wist. Ook vulden we elkaar aan: als de een een steekje liet vallen, dan vulde een ander dat zonder veel moeite op. Het maakte daarbij niet uit of het ging om een deploy naar productie of het refactoren van een unit test. What needs to be done, needs to be done.
Het was niet dat iedereen alles even goed kon of alles even leuk vond, maar het team kon en wilde wel alles doen. ‘En anders leren we het toch?’ Successen werden gevierd, maar andersom was ook waar: voor een plotseling opduikende bug in productie voelde iedereen zich verantwoordelijk en stiekem een beetje beschaamd. Achteraf stelden we onszelf de vraag hoe we ons proces konden aanpassen, zodat een soortgelijke bug niet nog een keer kon optreden. Een extra test? Een code review? Hadden we gewoon pech? Ik leerde dat een ‘Whole Team Approach’ een voorwaarde is om als team succesvol te blijven.
Een goede tester maakt in zo’n team het verschil door het team te verbinden rondom de gewenste oplossing en de beoogde kwaliteit. Hierbij neemt hij de rol aan van de kritische vriend; de advocaat van de duivel met het oog op de waarde die het team wil leveren. De ‘wat als’–vraag is een machtig wapen in de strijd voor een gedeeld begrip van wat goede software is. En een goede tester beheerst deze vraag als geen ander.
Die tester maakt het team beter door vroegtijdig mensen samen te brengen om na te denken over acceptatiecriteria en concrete voorbeelden die duiden hoe het systeem moet gaan werken. Nog voor de eerste regel code is geschreven. Dankzij deze verbindende rol van de tester denkt het team al vroeg kritisch na over hoe het product straks, in productie gaat werken. Dit collectieve bewustzijn voorkomt fouten. ‘Begin with the end in mind’ is wat Steven Covey beschrijft als een gewoonte van erg effectieve mensen. ‘Voorkomen is beter dan blussen’, zal de directie van Space-X zeggen.
De Whole Team Approach towards Quality is de eerste eigenschap van een Quality Infected Team. De tester in verbindende rol binnen een team door kwaliteit te injecteren in elke stap die gezet wordt. Maar ook in de rol van de kritische vriend die steeds de ‘wat als’-vraag blijft stellen.