Dus we hebben een team dat samen hetzelfde doel voor ogen heeft en daar vol voor gaat terwijl constant de snelst mogelijke feedback wordt gezocht op alles wat er gedaan wordt. Awesome!

Toch mist er iets: dit team is alleen succesvol onder de aanname dat er onderweg geen dingen gebeuren die we niet verwacht hadden. We mogen niet vergeten dat het ‘Whole Team’, als schepper van de oplossing, verblind kan raken voor fouten in de eigen logica. Daarnaast geeft Fast Feedback alleen invulling aan de ‘known knowns’: van het herhaaldelijk uitvoeren van dezelfde check leren we eigenlijk niets nieuws. Terwijl je bij het maken van een reis naar een plek waar je nog nooit geweest bent één ding zeker weet: je gaat dingen tegenkomen die onvoorspelbaar zijn. Deze ‘known unknowns’, of zelfs ‘unknown unknowns’ zitten vaak in obscure hoekjes.

Wat je kunt doen om de ‘known unknowns’ en ‘unknown unknowns’ te ontdekken, is steeds blijven verkennen: experimenteren, waarnemen, leren en op basis van je waarneming een volgend experiment opstarten. Dat betekent dat het team de vaardigheden en de tools moet hebben om het onbekende in een zo vroeg mogelijk stadium te ontdekken.

Van huis uit zijn testers bij uitstek in staat om software binnenstebuiten te keren. Om de hoekjes en de gaatjes van het systeem te leren kennen, op zoek naar de ‘unknowns’ van het systeem. Dat is geen magische gave: testen is een vak en testers moeten constant trainen om de skills te hebben en de tools te beheersen om de belangrijkste onbekende in een zo vroeg mogelijk stadium te vinden.

Exploration is de derde eigenschap van een Quality Infected Team. Constant zoekt het team naar wat ze nog niet weten. De tester neemt hierbij de rol aan van Software Explorer. Hij heeft de skills en de tools om steeds het grote onbekende op tijd te vinden. Exploration is de metaforische koplamp van de raket; de schijnwerper die steeds het pad verlicht zodat risico’s die zich in het duister ophouden op tijd gezien worden.